KZC-leden op een tropisch eiland ………..

Lang, heel lang geleden kregen wij zwemles in het zwembad van IJmuiden en later in Beverwijk maar …………..we zagen elkaar niet staan. Beiden haalden we ons A-B en C diploma en werden ‘ontdekt’……….. Maar we ontdekten elkaar niet. Een grote zwem- en polocarrière lag voor het pakken. Maar we pakten elkaar niet! Veel, heel veel zwemwedstrijden en polowedstrijden hebben we meegemaakt. En nog steeds sprong de vonk niet over. Nederlandse Aspirantenkampioenschappen waterpolo, Speedo-zwemwedstijden, onderlinge wedstrijden, Koekstadtoernooi in Deventer, te veel om op te noemen. We zwommen veel en hard. Na het pupillenwaterpoloteam kwamen we in het aspirantenteam en eindelijk…….  eindelijk zagen we iets in elkaar!

Tijdens de buitenlandse uitwisseling in 1975 gingen we naar London en …………? We werden stapelverliefd. Verliefd, verloofd en getrouwd dankzij KZC. Dat is toch prachtig!

Aangezien KZC dus een zeer belangrijke factor is ons leven is (geweest), voelen we ons verplicht om een stukje te schrijven voor het jubileumboekje. Wat KZC voor ons gedaan heeft, kunnen jullie nu wel raden. Wat wij voor KZC gedaan hebben proberen we uit te leggen. Jarenlang hebben we op vrijdagavond zwemles gegeven, Frank is vele jaren op 5 december de echte trouwe Sinterklaas geweest voor de jeugd. Allebei zijn we waterpoloscheidsrechter geweest. Wilma op het niveau van de Kring en Frank als Bondscheidsrechter. Beiden hebben we in de Barcommissie van het clubhuis gezeten. Maar het belangrijkste was wel de bestuursfunctie van Frank als polosecretaris.

Het polosecretariaat van een grote vereniging is een grote klus. Dag en nacht was KZC aanwezig. Maar dat deed Frank met veel plezier. Als dank werd hij Lid van Verdienste toen hij te kennen gaf deze functie op te geven vanwege zijn avondstudie.

Naast het polosecretariaat speelden we het ook klaar om maandelijks de clubkrant samen te stellen, te drukken en zelfs te verspreiden onder de leden en adverteerders. Dat deden we jaren met Cora de Vries en Angreth van de Vijver.

De stencilmachine die altijd in het koude clubhuis stond werd vervangen door een echte offset-drukmachine. En waar was die machine het beste beschermd? Juist bij ons in huis op de bovenverdieping. Alle inwoners van de Baanstraat hoorden regelmatig het prachtige geluid van de machine. De buren voelden zelfs de grond en de muren bewegen. Maar het was voor een goed doel, namelijk onze club KZC.

Maar zoals altijd, moet je uitdagingen in je leven hebben en dat vonden wij op een tropische eilandje. We hebben KZC vaarwel gezegd en zijn vertrokken naar Bonaire. Al ruim 7 jaar wonen we nu op de Antillen. We worden via de clubkrant op de hoogte gehouden van de clubrecords, klaverjasavonden en laatste roddels. En ook hebben we vele KZC-ers mogen begroeten en laten logeren in ons huis. Het Heeren 3 verslag wordt per email doorgestuurd en terwijl we dat lezen, komt de smaak van bitterballen alweer in de mond.

Het waterpolo op Bonaire mag echt geen naam hebben  maar we zijn toch wekelijks een balletje aan het overgooien in zee. Daarnaast hebben we de kans gekregen om regelmatig naar het buitenland te gaan. Wilma als speelster in het waterpoloteam van Curaçao en Frank als internationale FINA-scheidsrechter.

Zo hebben we al toernooien gespeeld in Amerika, Puerto Rico, Venezuela, Aruba, Trinidad en heeft Frank ook toernooien gefloten in Colombia, Dominicaanse Republiek en Costa Rica.

Tja, het kan vreemd gaan. We zijn dus reuze blij dat KZC ons het plezier in het waterpolo heeft gegeven en dat we nu nog steeds bezig kunnen zijn met de sport. ( is het niet zo dat de meeste 44 – en 43 jarigen al gestopt zijn met deze sport en alleen nog maar op de bank naar Studio Sport kijken?)

Vanaf het warme Bonaire willen we KZC heel hartelijk feliciteren met het jubileum. PABIEN, HOPI AÑA MAS!

Frank en Wilma Böhm

Kaya Neptunes 1,
Bonaire.
Email: info@freewielerbonaire.com

Terug