KZC
50 JAAR
Mij is gevraagd om te proberen een stukje te schrijven over mijn tijd bij KZC.Nu is schrijven niet m’n sterkste punt, praten gaat me veel beter af zoals de meesten zich misschien wel zullen herinneren. Maar ik ga toch een poging wagen.
Mede door het spelen in de hoofdklasse, werden later een aantal KZC speelsters uitgenodigd om mee te doen aan selectie wedstrijden, voor een startend Nederlands dames waterpoloteam. Eind 1977 werden door de KNZB een aantal dames uitgenodigd om mee te doen aan centrale training als voorbereiding op het WK in Berlijn (voor dames als demonstratie sport.) Van KZC waren Marijke Zwart en ik uiteindelijk, na vele zware trainingen, bij de gelukkigen die met dit eerste zo belangrijke toernooi voor dames waterpolo mee mochten doen. Ik denk dat dit voor ons, maar ook zeker voor KZC een belangrijk moment geweest is, een kroon op het werk voor alle trainers die hier aan hebben bijgedragen.
In de daar op volgende jaren heeft KZC nog een aantal speelsters voor de jeugd dan wel dames selectie kunnen leveren ( Hedda, Jannie, Jeannette, Rianne, Heleen en Maria), wat denk ik geen slecht resultaat is geweest.
Uiteindelijk hebben Marijke en ik heel wat jaren bij de nationale dames selectie mogen vertoeven. Waarbij wij aan verschillende toernooien hebben deelgenomen, met ik denk voor ons toch wel als hoogtepunt de aanwezigheid tijdens de WK’s in Berlijn en Guayaquil (Equador.)
Waar we na het toernooi in Guayaquil (1982) de bevestiging kregen dat we tijdens het volgende WK als officiële deelnemers zouden worden toegelaten.. Dit moment was een grote erkenning voor het dames waterpolo. Helaas zouden Marijke en ik dit officiële WK niet meer meemaken. Ik heb in 1984 mijn deelname bij het Nederlands team beëindigd. Gelukkig waren Hedda en Jannie wel bij dit eerste officiële WK toernooi in Madrid (1986) aanwezig, waar zij toen als tweede eindigden.
In 1989 ben ik bij KZC gestopt met spelen, waarna ik uiteindelijk nog twee jaar bij Nereus heb gespeeld. Hierna heb ik het polo en zwemmen eigenlijk verlaten, daar het met werk en gezin steeds moeilijker te combineren was.
Wie had ooit op 9 jarige leeftijd kunnen denken, dat er zo’n lange zwem- en waterpolo loopbaan zou volgen.