Terug in de tijd, maar dan ook ECHT terug!

Als 12-jarige ging ik iedere zaterdagmiddag met zus Atie, nicht Ria de Ridder en de buurmeisjes Anneke en Vera Koelman lopend naar het Stationsplein, waar de bus klaar stond, die ons naar het zwembad in IJmuiden bracht.

Dat was op zich al een uitje.
't Was in het kikkerbad altijd ontzettend druk, maar het is toch gelukt om onder die omstandigheden mijn zwemdiploma te behalen.
Na afloop van de zwemles kochten we bij het loket een zoute drop of een koek en met natte haren en in een uitgelaten stemming bracht de bus ons terug naar Beverwijk. Bij snackbar Uytendaal op de Breestraat kochten we wel eens een zak patat; die had namelijk de lekkerste patat!
Waar we erg veel lol in hadden, was de deur van een café open te gooien en dan hard weg te rennen. Oh, oh, wat waren we stout. Thuis hoefden we niet gelijk naar bed, maar mochten naar Bonanza (dat was een Western) kijken en dat deden we liggend op de grond onder de tafel.

De eerste zwemtrainingen van KZC waren, als ik het me goed herinner, één of twee ochtenden in de week. Geen reisje met de bus, maar met de fiets naar het zwembad. Ik herinner me nog heel goed, dat ik een bivakmuts droeg vanwege de de extreme kou.

Toen het Sportfondsenbad werd geopend,  werden de trainingen daar voortgezet. Ik heb altijd met veel plezier gezwommen en getraind. Toen ik een jaar of 16 was heb ik toch als lid bedankt, omdat verschillende van mijn zwemmaatjes er mee stopten. Bovendien  ontdekte ik, dat uitgaan ook heel leuk was, ja, en dan met die natte haren en geen föhn (die bestonden volgens mij nog niet).

Tja, zo is 't bij mij gegaan.

                                Nel van der Laan - van den Hoorn

terug