Even
terug in de tijd.
Ik moet zeven of acht jaar oud zijn geweest toen ik lid werd van de club. Mevrouw Mooij vroeg mij tijdens de zwemvierdaagse of ik zin had wat proeflessen mee te doen. Dat leek me wel wat aangezien ik toen al een echte waterrat was. Ik had op die leeftijd al bijna al mijn zwemdiploma’s gehaald en wedstrijdzwemmen paste dus mooi in dat rijtje. Het was Pieter Mooij die in die tijd de zwemtrainingen verzorgde. Zijn zus Margreet had mij ook al snel enthousiast gemaakt voor het waterpolo.
Al dat trainen had gelukkig ook resultaat. Het meisjesteam waarin ik speelde was erg succesvol en we zijn dan ook een aantal keren kampioen geworden. Dit team bestond o.a. uit Manon van Noordt, Jessica Blomvliet, Yvonne van Vianen, Jeannette Spijker, Helen Geernaert, Diana Kwast, Danielle Dobbelaar, Christa Hittinger, Bianca Hollenberg en Linda Mattu. In die jaren werden de traningen verzorgd door o.a. de heer Spijker en Margreet Mooij.
KZC was ook altijd goed
vertegenwoordigd op de trainingen
voor het kringteam van Noord Holland. Samen met Jessica en Yvonne heb ik een
aantal keren in de selectie gezeten en in 1990 zijn we zelfs Nederlands Kampioen
geworden onder leiding van Huib Maas.
Ook met het wedstrijdzwemmen ging het goed. In 1984 was ik na een aantal jaren weer de eerste afgevaardigde van de vereniging op het NK. Ik moest uitkomen op de 100 meter rugslag. Natuurlijk was ik op van de zenuwen en behaalde slechts een 9e plaats. Het was een leuke ervaring, helaas is het slechts bij die ene keer gebleven….
Het was het begin van een succesvolle
periode voor het wedstrijdzwemmen. Met de komst van trainer Rinus van Beek zat
het zwemmen behoorlijk in de lift. Zwemmers als Michael van Rijn, Joke Hos,
Karin Guldemond en Dennis Portegies waren goed voor het NK.
Het vervoer naar de wedstrijden werd
altijd verzorgd door de ouders die meegingen.We moesten verzamelen in het
clubhuis en dan werden de kinderen over de auto’s verdeeld. KZC
had in die tijd een oud Volkswagen busje waarin zo’n acht kinderen konden
zitten. Iedereen wilde altijd in dat busje. Een van de banken zat los en als je
een beetje je best deed viel je met z’n allen achterover. Erg gezellig dus.
Het wedstrijdzwemmen heb ik niet zo
lang volgehouden. Op zaterdagavond wilde ik wel eens uit en dat paste niet in
het zwemprogramma. De conditie die ik op heb gedaan met wedstrijdzwemmen is
echter wel een de basis geweest om goed te kunnen poloën. Waterpolo is dan ook
nog steeds mijn sport. Ik speel nu reeds zo’n 20 jaar en heb in die jaren
training gehad van o.a. Radu Mirea, Ruud Rempt, Kees-Jan Brantjes, John Adrichem,
Harm Takens, Jan van Duin en Marcel Tabbers.
De toernooien waren altijd een
hoogtepunt. Ongetwijfeld hebben velen met mij leuke herinneringen aan het
Koekstadtoernooi in Deventer. Het was altijd erg gezellig ondanks dat er werd
gezwommen in buitenwater wat meestal verschrikkelijk koud was. De feestavond met
disco op zaterdagavond was het absolute hoogtepunt van het weekend. Ook zijn we
een aantal keren naar Duitsland geweest voor een zwemtoernooi. En niet te
vergeten het langebaanzwemmen in o.a. Spaarnwoude, de Bosbaan en het
Sloterparkbad.
Ik herinner me ook dat we op
zaterdagochtend na de training nog uren in het zwembad rondhingen. Er werd een
heuse competitie raketjes eten gehouden en we hielpen An en Toon, die het
winkeltje op het terras hadden, met het sjouwen van kratten frisdrank. Naast het
zwemmen deden we ook andere leuke dingen zoals uitgaan, weekendjes weg en andere
sporten.
Het leuke van de vereniging is dat naast de sport gezelligheid hoog in het vaandel staat. Kortom, het zwemmen bij KZC heeft mij altijd veel plezier opgeleverd.
Op naar de volgende 50 jaren!
Stephanie van Aken